තවත් ප්‍රේම කතාවක්...

කපන කොට රස දෙන්න උනත් හොද්දකට..
වැටෙනවා කදුලු ඇසඟින්
මතක් වෙනකොට උගුල්ලා ගෙනා හැටි
පෙම්කෙරූ පොලොවෙන්...රතු ලූනු.........

ඔබ නෑ දෙවෙන්දොරා.....

සුවඳත් අරගෙන යනවද දවසක
නැවත නොඑන්නට තමබොචි සොහොනට.
අද අද පමණයි .. හෙට හෙට පමණයි...
අද අප උන්නට .. හෙට මා පමණයි....

හ්ම්......

බෝතලේක හිර කලත්
මතක් වෙනවා දිය පොදට.....
උඩ පැන නැටූ හැටි....
නදියක ගල් පර අතර......................

ආදරණීය අඳුර...

හඬා වැලපෙන අහස මම
සිනාසෙන වැව් තරඟ ඔබ...
වැව් දියේ සෙනෙහසින් නැලැවෙන
සුමුදු සුදු සියපතයි ඇය.....