Thursday, July 31, 2014

මට ලියාගන්න බෑ ....



අද ලියන්න පටන් ගත්තට කොතනින් පටන් ගෙන කොතනින් ඉවර කරන්නද කියල හිතා ගන්න බැහැ ..... 
මම මගේ පුංචි කාලෙන්ම පටන් ගන්නම්. ඔන්න එතකොට මට වයස අවුරුදු හයක් හතක් විතර ඇති..
සති අන්තෙට ඉස්කෝලෙත් නැති හින්ද ටිකක් දවල් වෙනකම් නිදාගන්නවා....
එත් ඉරිදා උදේ හතට මට කාමරේට ඇහෙනවා ටීවී එකේ සද්දේ....මෙන්න මේ තේමා ගීතය යනවා....

"සියලු දනහට වාසනාවන්....ආයුබෝවන්...ආයුබෝවන්....."


Monday, July 28, 2014

හන්තාන අඩවියේ පිය සටහන් 3........;"ඇයට බාර දෙනවාමයි මගෙ තනිය..."

කැම්පස් කතා දෙකක් මම කලින් ලිව්වා....මතක ඇති ඔබට....ඉතින් අදත් මේ ලියන්නේ ඒකෙ කොටසක්...., මේ කියන දේවල් ගොඩක් මගේ පුද්ගලික අත්දැකීම් තමයි..... ඒත් ඒවා නැතුව වෙන මොනවා ලියන්නද..... කාලෙකින් තමයි මේ ලියන්නේ.... වැඩ වැඩියි මේ දවස් වල.......

Friday, July 25, 2014

මාර්ග අංක හතර......


දවසේ වැඩ කටයුතු හමාර කරල රෝහල් ගේට්ටුවෙන් එලියට ආව . වෙලාව රෑ අටයි......වාහනේ ගෙදර තියන පැත්තට හරවන්නේ නැතුව අනිත් පැත්තට හැරෙව්වා.
සුපර් මාකට් එක පැත්තට...."ගෙදර යන ගමන් " බඩු ගොඩක් තියනවා අරන් යන්න......
කොහොමින් කොහොමින් හරි බඩුත් අරන් ගෙදර යන්න පිටත් උනා ..... වේගෙන් ආපු බස් එකක් මාව පහුකරන් ගියා .....දැකල පුරුදුයි වගේ බස් එක......

Tuesday, July 22, 2014

ඒ සෙනෙහස යළි ඉල්ලා හඬන්නම්...


කර්කශ බව විතරයි හැමතැනම....හම පිච්චෙනවා වගේ ඉරේ රස්නෙට......
ඉර ගැන ගානක් නෑ ඇයට .......ඉර පෑව්වත් නැතත් ....... හඳ අහසට ආවත් නැතත්....කමක් නැහැ ඇයට .......
ඇගේ ලොවේ සඳ බැස යන්න.....තව මොහොතයි.......
සිව් වසරක අතීතය....ඔබයි මමයි සෙනෙහසින් සිටි අතීතය..............

Saturday, July 19, 2014

කුමටද ඔබ දුන් කවිකම

හීං වැහි කෝඩයක් ඇදන් වැටුන....මහ වැස්සක් නෙමේ ....නිලි වැස්සක්.....අව් කාස්ටකේට ඉරිතැලිලා ගිය හිත ගාව.... නැත්තම් කොහෙද වැහි මේ වන්නිකරේ.... හ්ම්
මිදුලේ කොනක හීං බූටියා පඳුරක උදේ පිපිච්ච මලක් අව්වට කරකුට්ටන් වෙලා තිබුන....මම ඇස් දෙක පියා ගන්නවා.....

Sunday, July 13, 2014

මුනිවත හොඳයි දෙබසින් දුක වැඩි හින්දා

ගීත කියන්නේ මහා පුදුම දේවල්...
මෙහෙම කියන්නේ මම නෙමේ "රෑ ඉරපානේ " බන්දුල නානායක්කාරවසම්....
.ඒක කොච්චරක් ඇත්තද....ගීතයක් අහනකොට මටත් දැන් නිතරම මතක් වෙනවා..... ඒක ......

සමහර ගීතවලට සවන් යොමාගෙන ඉන්නකොට කෙනෙකුට මැවිලා පෙනෙන දේ නෙමෙයි...වෙනත් කෙනෙකුට පෙනෙන්නේ....

මේ ගීතයත් එහෙම තමයි.....

Thursday, July 10, 2014

කාට මේ ගැන කියන්නෙම්.................... මම



මොනවත් ලියන්න හිත දෙන්නෙම නැහැ. 
ලෝකයම හිස් වෙලා වගේ.... 
කවුරු හරි මගේ අතපය හතර කපල පාරක් අයිනේ දමල ගිහිල්ල වගේ....
කිමද මේ අරුමේ.......

Wednesday, July 9, 2014

හන්තාන අඩවියේ පිය සටහන් 2........; නිසසල හදවත සසලව කැළඹෙයි

ඔබට මතක ඇති....පහුගිය දවසක..හරියටම කියනවනම් ජුලි දෙක.....

මම පොස්ට් එකෙන් කිව්වා මම කැම්පස් ගිය හැටි....

හ්ම්...

අන්න ඒ විදිහට හරි සන්තෝසෙන් ගෙවුන පළමු වෙනි දවස......

Saturday, July 5, 2014

මලේ.............................

පුංචි පුතාල දෙන්න එකම ඇඳේ නිදි....
පුංචි පුතා අයියගේ අතිනුත් අල්ලාගෙන...මොනවා තේරෙනවටද ....තාම අවුරුද්දක්වත් නැහැ නොවැ .

සිත් සේ විඳින්න නාලිනී එන්න.....

මා රැගත් වාහනය හැල්මේ දුවනවා තන්තිරිමලේ පාර දිගේ....මීට අවුරුදු දෙක තුනකට කලින් හිටිවනම ආපු සංවර්ධනය නිසා පාරවල් නම් කාපට් තමයි....නමුත් මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත වලගොඩැලි පිරුන...ගල් මතු වෙච්ච පාරක් වගේ.....
පාර අයිනේ තිබුන වැව හිඳිලා ගිහින් කොටු කොටු රටා මැවිලා....

Wednesday, July 2, 2014

හන්තාන අඩවියේ පිය සටහන්.......



වයස අවුරුදු දහයක විතර කොලු පැන්චෙක් තාත්තගෙ ඔඩොක්කුවෙ වාඩිවෙලා කතන්දර අහනවා..තාත්ත මෙහෙම කතන්දර කියල දෙන්නේ ලයිට් ගිය වෙලාවට(විදුලි බලය ඇනහිටපු වෙලාවට) . අම්මත් පැත්තකට වෙලා හිනා වෙවී අහන් ඉන්නවා.. හැබැයි තාත්ත කියල දුන්නු කතන්දර වෙනස්... තාත්ත කියල දුන්නේ තාත්තයි අම්මයි පේරාදෙනියෙ කැම්පස් එකේ හිටපු කාලේ කතා..

Tuesday, July 1, 2014

කඳවුර ළඟ දූවිලි සුළඟේවත්.....................

රත් වෙච්ච හුළඟත් එක්ක දුවිල්ල කැරකි කැරකි එනවා....
වැලි කාගෙන ඇස් දෙක ඇරන් ඉන්න හැදුවත් දූවිලි හුළඟ මට ජයගන්න දෙන්නෙම නෑ .
 මම ඇස් දෙක පියගන්නවා..... 
ඒත් සුළඟ ජය අරන් ...... කෙවෙන ඇස්දෙක මට කියන්නේ මම පැරදුන කියල........